ณัฐวุฒิ รังศรีรัมย์ เขียน/เรียบเรียง
รัฐบาลสังคมนิยมมุ่งมั่นที่จะขจัดความไม่เท่าเทียมกันทางเศรษฐกิจโดยการควบคุมธุรกิจอย่างเข้มงวดและการกระจายความมั่งคั่งผ่านโครงการที่เป็นประโยชน์ต่อคนยากจน เช่น การศึกษาฟรีและการดูแลสุขภาพ ในทางกลับกัน ระบบทุนนิยมถือได้ว่าองค์กรเอกชนใช้ทรัพยากรทางเศรษฐกิจอย่างมีประสิทธิภาพมากกว่ารัฐบาลและสังคมจะได้รับประโยชน์เมื่อการกระจายความมั่งคั่งถูกกำหนดโดยตลาดที่ดำเนินการอย่างเสรี
มาถึงตรงนี้ อ. วีระยุทธ ได้มอบแว่นที่เราสามารถนำไปใช้มองภาพของระบบทุนนิยมที่มีอยู่อย่างหลากสีสันได้อย่างกระจ่างแจ้ง รวมถึงเห็นถึงพลวัตที่เคลื่อนไหวไปมาของระบบทุนนิยมแต่ละแบบ
พูดได้ว่า เวลาเราวิพากษ์ทุนนิยมโดยส่วนใหญ่ สิ่งที่เราวิพากษ์กันเป็นวงกว้าง ณ ตอนนี้ คือ ผลลัพธ์บางด้านของทุนนิยม ไม่ว่าจะเป็น “นายทุนเอาเปรียบ” หรือ “รัฐบาลเอื้อกลุ่มทุน” ส่วน แก่นของทุนนิยม อย่างกรรมสิทธิ์ของปัจเจกและการผลิตเพื่อกำไรตกอยู่ในการถกเถียงน้อยและจำกัดกว่านั้น
ธุรกิจ กลุ่มธุรกิจใหญ่มีสายสัมพันธ์ใกล้ชิดกับผู้นำการเมือง ได้สัมปทานและการปกป้องการแข่งขันแบบไม่ต้องออกแรงหรือลงทุนพัฒนาเทคโนโลยี
เมื่อเส้นทางข้างหน้าดูมืดมน เราควรมองอนาคตทุนนิยมไทยอย่างไรดี
อีกด้านหนึ่งของระบบคือคนงานซึ่งขายแรงงานของตนให้กับนายทุนเพื่อแลกกับค่าแรง ภายในระบบทุนนิยม แรงงานถูกซื้อและขายเหมือนสินค้าโภคภัณฑ์ ทำให้คนงานใช้แทนกันได้ พื้นฐานของระบบนี้ก็คือการแสวงประโยชน์จากแรงงาน ซึ่งหมายความว่า ในความหมายพื้นฐานที่สุด ผู้ที่เป็นเจ้าของวิธีการผลิตจะดึงคุณค่าจากผู้ที่ใช้แรงงานมากกว่าที่จ่ายให้กับแรงงานนั้น (นี่คือแก่นแท้ของกำไรในระบบทุนนิยม)
เรารู้ว่าเศรษฐกิจถูกผูกขาด แต่เราไม่เห็นหนทางชนะ ราวกับว่ามันคือความจริงที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้อีกแล้ว
สิ่งนี้เป็นการเปิดโอกาสให้ผู้ประกอบการรายย่อยสามารถเสนอสินค้าหรือบริการที่ให้คุณค่าเพิ่มเติมกับคุณภาพชีวิตและความสะดวกสบายในสังคมทั่วไป นอกจากนี้ยังนำไปใช้กับผู้ที่มีอิสระในการเลือกสาขาที่เขาต้องการทำงาน.
ความสัมพันธ์ระหว่างทุนและแรงงานอยู่ในขอบเขตทั่วโลก มีความยืดหยุ่นสูง และแตกต่างจากยุคก่อนมาก เนื่องจากบริษัทไม่ได้จำกัดอยู่แค่การผลิตในประเทศบ้านเกิดของตนอีกต่อไป ตอนนี้พวกเขาไม่ว่าจะโดยทางตรงหรือทางอ้อมผ่านผู้รับเหมา ก็จ้างคนทั่วโลกในทุกด้านของการผลิตและการจัดจำหน่าย ในบริบทนี้ แรงงานมีความยืดหยุ่นในการที่บริษัทสามารถดึงเอาคุณค่าของคนงานทั้งโลก และสามารถย้ายการผลิตไปยังพื้นที่ที่แรงงานมีราคาถูกลงหรือมีทักษะสูงขึ้นได้หากต้องการ
นายทุนโต้แย้งว่ารัฐนั้น แทนที่จะเป็นการควบคุมของเอกชน ทุนนิยม นำไปสู่ความไร้ประสิทธิภาพและความล่าช้าอันยาวนานในการให้บริการด้านการรักษาพยาบาล นอกจากนี้ ค่าใช้จ่ายในการให้บริการด้านการรักษาพยาบาลและบริการทางสังคมอื่นๆ ส่งผลให้รัฐบาลสังคมนิยมต้องเก็บภาษีแบบก้าวหน้าในขณะที่เพิ่มการใช้จ่ายของรัฐบาล ซึ่งทั้งสองอย่างนี้ส่งผลกระทบอย่างเยือกเย็นต่อเศรษฐกิจ
ซีรีส์กองทุน เลือกลงทุนง่ายนิดเดียว
"การเปิดเสรีตลาดทั่วโลก" และ "การบูรณาการ"
แพนดอร่าเปเปอร์ : ด้านมืดของระบบทุนนิยม